Jos is Technisch specialist in Regio Zuid. In de regio is hij het aanspreekpunt in de breedste zin van het woord als het onderhoud betreft. Vragen en klachten over onderhoud komen bij Jos en hij probeert ze zo goed mogelijk af te handelen.

Waar houd jij je mee bezig?

“Klachten en vragen krijg ik soms rechtstreek binnen en soms via ons meldsysteem. Het zijn boeren en burgers waar ik contact mee heb”, vertelt Jos. De vragen die hij binnenkrijgt zijn erg divers. “Ze vragen wanneer we komen maaien, waarom we maaien of dat een boer mee wilt rijden met een kipper.”

Daarnaast vult Jos de maaikalender in. “Bij veel watergangen worden boeren vooraf gebeld. En op het moment dat de kraanmachinist bijna ter plekke is, belt de kraanmachinist de boeren die mee willen rijden met de kipper. We hebben de laatste jaren hele goede gesprekken in het gebied. Reacties zijn positief: ‘Fijn dat je belt, dan kan ik er rekening mee houden!’ is één van de reacties. Wij zijn flexibeler dan we een paar jaar geleden waren. We hebben nu veel meer goodwill bij de boeren en betere gesprekken.”

Wat is de relatie tussen peilbeheer en maaien?

“We maaien de sloten om altijd water aan- of af te kunnen voeren. Dat deden we vroeger ook, maar nu doen we dat met de nodige voorzorgsmaatregelen en volgens de Wet Natuurbescherming. We hebben een plan waarin staat hoe vaak we maaien en welk deel van de sloot we precies maaien.” Daarnaast reageert Jos op de signalen van de peilbeheerder. “De peilbeheerder geeft door de regel op tijd aan waar hij problemen met de waterpeilen voorziet. Hebben we een droge zomer, dan switchen we veel meer van plek om de belangrijke sloten voor wateraanvoer goed bij te houden. Ik stuur op hoofdlijnen. De ervaren collega’s op de machines weten heel veel en weten ook welke stukken belangrijk zijn. Stel dat je niet meer zou maaien, dan groeit alles dicht. Als we te lang wachten met maaien dan is het met sommige machines al niet meer te doen om er door te komen.”

Zie je door de jaren heen veranderingen?

“Ja, zeker! Vroeger begonnen we eerder en gingen we door tot er sneeuw lag, bij wijze van spreken. Ook zat er geen plan achter. We maaiden het glad en strak. Dat is tegenwoordig wel anders. We zien dat steeds meer boeren deze veranderingen waarderen. Zij zien dat we het waterpeil hoog houden, dat er meer vissen en kikkers in de sloot zitten en we begroeiing laten staan. Dat vinden zij ook mooi.”

De veranderingen ziet Jos ook terug in zijn eigen omgeving. “Vlak bij mijn huis loopt een sloot. Die stond vroeger droog in de zomer. Maar daar staat nu water in en ziet er nu goed uit in de zomer. Je ziet de visjes en alles wat er om heen hoort, zoals weidevogels, grutto’s, wulpen. Ik vind dat heel mooi. Waar we op moeten passen, is postzegel-denken. Zo noem ik dat maar. Ik vind dat je boven het gebied moet vliegen en kansen pakken waar ze liggen. Biodiversiteit is groter dan die ene sloot, het gaat om het hele gebied.”